Askerler

Askerler

Babam ve annem askerdi.
Amcam askerdi.
Helikopteri ruhuna doðru uçuyordu.
Annem ve babam yaralanarak öldüler.
Terörün vahþi izlerinde kaybolmuþlardý.
Beni harekete geçiren þey, çocuk bedenimin görüntüsüydü.
Karanlýk gece yolculuðunda ayrýldýk.
Bedenimi bebekliðimde teslim ettiler.
Uzakta amcam buldu.
Uçtuk ve adanýn kalbine gökten indik.
Ruhunun teslim olduðu noktada helikopterini terk etti.
Adadan ayrýlýrken gözyaþlarý içinde veda ettim.
Fýrtýna süpürüyordu.
Köpekler batan tekneden sekerken vücudumuzu ýsýrdý.
Pantolonumda sakladýðým sosisleri attým.
Nefesimizi isteyen kalp ritmimizde koþmaya baþladýk.
Evet, köpeklerin uðultusu gitmiþti.
Korkuyla koltuðun altýna saklandýk.
Ýðne kutusu acýmasýz ucuyla vücudumuza saplandý.
Yeni hayatý ve yeni hayatý iðne ucuyla hissettim.
Hafýzamý silen eller hep baþýmý aðrýttý.
Hayatýma darbeler saplandý.
Yolculuklar ve yeni insanlar yeni bir hayat çizgisine baþlýyordu.
Zamanýmýn ölçüsüzlüðü anýlarý canlandýrdý.
Iþýðýn, gücün, yeni hayatýn, yeni hayatýn izlerinde geçmiþe döndüðünde korkmuþtu.
Her þeye raðmen hatýrlýyorum.
Kamp alanýndaki ailem acý acý gülümsüyordu.
Ölümün soðuk gecesini tekrar tekrar hatýrlýyordum.
Biz askeriz, biz askeriz.
Sosyal Medyada Paylaşın: