Şiirler de Kavuştuk

Senden uzakta elimden bir þey gelmiyor
Benim sözüm kalemime geçiyor
Düþmesin gözlerine hüzün
Sonra sana yazdýðým þiirler aðlýyor

Kaderde bunu yaþamakta varmýþ
Ben zor olaný seçtim
Bir imkansýzý çok sevdim
Sabýr taþýna dönse de kalbim
Ben hep sana kýymetlim dedim

Haklýsýn heyecanla koþup sana gelemedim
Boynuna sarýlýp alnýndan öpemedim
Hiç düþmedi saçlarýn omuzlarýma
Kokunu doyasýya içime çekemedim

Yokluðunda geceler de vurdu düþlerime
Karanlýklar da çarþaf gibi serildi tenime
Kaç gece uyansam da kan ter içinde
Yine de sitem etmedim seninle olan bu kaderime

Bazen sustuðum anlar da oldu
Hasretin yüreðime dalgalar gibi vurunca
Seneler ömrümden çalsa da bekledim
Bana yazdýðýn mektuplarý gözü yaþlý okuyunca

Sevgini sadakatle kalbimde taþýdým
Ýsmini þarký gibi dudaklarýmda buluþturdum
Bu dünya da bir araya gelemesek de
Ýkimizi yazdýðým þiirler de kavuþturdum
Sosyal Medyada Paylaşın: