Dışım içime bir cendere gibi…

ortamýn tüm musibetleri bulaþýrken bir bir ruhuma
çýrpýndýðým senli anlardaydý
ruhumdaki isyanlarýn canhýraþ feryadý
soktukça nefsimin içine kuma üstüne kuma
geçmiþ zam/anlarýn silinip de gitti y/adý
ve deðerlerim tek tek ellerimden uçuþta da gidiyor
her günümde beni zorla benden kaçýrýyor

ruhumla seni aðýrladýðým her an
dýþým içime bir cendere gibi
yer yüzünde beni andýran bir izim kalsýn isterdim
kirlenmemiþ bir gül gibi
üstüme bulaþýrken o aymaz yaþantýlar

depreþip de duruyor içimin içinde itirazlar
Ýbrahim’in ateþin, söndürmeye giden
o karýncalar gibi
hýrçýn hýrçýn yontarken dimaðýmý arsýz arzular

senle sürüldüm ya bu hanýn bir izbe köþesine
durmadan kirlettin ikimizi tutan baðlarý
varlýðýndaki tutkular helak ediyor ar ve edeplerimizi
iþvelerinle çoðalýyor þehvetin arzularý
g/özün gönlünde doyma nedir bilmiyor
hep durmadan yorulmadan çýkarýný kovalýyor
þunu iyi bil ki boþaltarak gideceðiz ceplerimizi

gülüþün bile tümden deðiþti
kaybolup da gitti o utangaç tebessümler
kemiriyorsun aklýmý duygularýnýn posasýnda
tamahkârlýðýn dramatik bir istem
aklýn bir zýrzýr deli gibi
mantýksýz bir çýlgýnlýk bu savaþ
sesin bir mülteci gibi duruyor yaný baþýmda
gözlerim sanki kataraktla kaplý siluetinde
kayboluyorsun yavaþ yavaþ

boþ boþuna y/aktý zamana/ý kapýlan gönül pýnarlarý
bu alemde gördüðüm her þeyler kökten yalan
esamisi bile bulunamýyor insancýl izlerin
insanlarýn bedenlerinden sýkýntý içinde ruhlarý

arada bir eritsen de bu yüreði
vuslat dediðin bir hayal aþksa kazýyan küreði

aymazlýðýmý ihlaslý þu gönlümün içinden
bir sýyýrýþta da kaldýrýp çöpe attým
kapattým
kapýlarýmý nefsimin tüm arzularýna
gayri senli zamanlarýn ile bilinçsizliðimde kaldýn

çýkarken aydýnlýðýn yollarýna…


AZAP...(Kadri Atmaca) 27.07.2024




Sosyal Medyada Paylaşın: