Vazgeçtim...

bende duran zaman, korkularýmdan vazgeçtim..
sen kokan yüreðimden, yüreðinden vazgeçtim..
oynamýyorum dönen dünya, dönme vazgeçtim..
is giyinen yangýnlar tutuþmayý kesin vazgeçtim..
sensiz de aðlamýyor artýk kalp dilsizliðim vazgeçtim..
varlýðýný yüreðime sermedim ki,
yokluðundan da vazgeçtim..

*
*
*
*

çýnlayan yaðmurun sesi üþüyor
düþüyor þehrin sokaklarýna
masal gibi süpürüyor adýmlarýmýzýn izini
siliyor senden, benden geriye kalanlarý


ve nerede kimliksiz bir acý görsem
sessizce yüreðine eðilip
usulca iliþiyorum sesine, nefesine
özlenesi bir hayat yok ileride,
omuzum senindir diyorum


sahi kimdi , kimdi tanrým...
kimdi karanlýðý bize bahþeden
kimdi elemi gözlerimize süren densiz
yaþýndan, yaþýmýza
kim dikti bu cambaz elbiseyi
geçmeyen geçmiþin izini bize býrakanlar
nerede, neredeler tanrým
geçmeyen yaralarý mý ekiyor,
serpiþtiriyorlar geleceðe

söyle onlara tanrým söyle,
ben yürümekten vazgeçtim...

~°~
~°~
~°~




Sosyal Medyada Paylaşın: