S(o)nsuz
leyl sürmeli bir acýydý
yolculuðumun göðe uzanan merdivenleri
sen duymadýn Benjamin
açýp kitap gibi okusaydýn kalbimin rüzgar
ayaklý
çocuklarýný görüp hissederdin
Zeyneb kýzýn kalbinin nasýl
iç çektiðini
Babil Taçlý Zeyneb
Babil’in
asma bahçelerinin düþlerinden kývrýlýp çýkmýþtý
Z e y n e b i n kalbi.
yýllarca sus göðünde yakmýþtý kalbinin çocuksu
hýçkýrýklarýný.
yokluðu tertemiz boyayýp býrakmýþtý
kör Benjamin’nin týrnaklarýna kýnalayarak kalbini.
yokluk,
sarmaþýk gülleriyle anne kucaðýnýn kirpikleriydi.
kirpiklerinden
kimse giremesin diye saçýndan bin basamaklý
hapishane
inþa etmiþti.
inþa ettiði yerde Zeyneb’i sonsuz uykuya
yatýrdý.
ara ara uykuda ki kalbine gider af diler
çýkardý.
çýktýðýnda kalbinin iç çekiþi kendisiyle beraber
salýnýrdý uzak iklimlerde ki
kayýp
çocukluðuna.
düþleri de vurulmuþtu.
gidip geldiði
Benjamin’nin
cümle içlerinde.
kalp çekiþiyle
uykusunu her uyutamadýðýnda
geceyi sabaha býrakan melekleriyle
gün aþýrý mucize tohumlarýný göðün eteðine eker
hiçliðin kucaðýnda çocuksu düþlerini toplardý bin
bir gece tanrý dualarýyla.
orasý Benjamin’nin
makamýydý.
elinde bulutlardan oluþmuþ þekerlerle
gözleri güneþi öptüðünde,
aðaçlar
b a l ý k açtýðýnda,
okyanuslar k u þ açtýðýnda,
avuçlarýnýn haným eliyle
yanaklarýnýn allý kuþlarý, Benjamin’nin
kalbine dönüþtü.
Zeyneb’in Süsü
Zeyneb’in
Benjamin’i gerçekti.
henüz yarý atan kalbini yaðmur
kuþuyla,
Benjamin’nin kalbine mühürleyip gitti.
sonra
Z e y n e b kulaðýma fýsýldadý.
Babil taçlý
Y a ð m u r þiiri yapsana a n n e!
0707/4444
Ruhörtüsü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.