Her þeyi örten gece Sustuklarýmý açýða çýkarýyor...
Ey þiir arýndýr beni bu kederden Tenim ayrýlýyor Çatlaklarýndan sýzýyor Harf harf Perdeyi uçuran rüzgar Beni de al Unutulmuþluðun kemendi boynumda Kýrbaçlýyor daha sert Her gün doðumu Dökülüyorum Dökülüyorum Ah! Kapan gözlerim Perde Ve bitsin bu oyun Bu ben deðilim artýk Bu þaþkýn ruhun sahibi Öldür geceyi Parlama sigaranýn ateþi Yüz verme arsýza Bu duvarlardan daha sessiz olabilirim Biliyorum Þu yastýðýn üzerindeki Solmuþ renklerden Daha solgun kalbim Baðýrabilir yabancý bir sesle Yalancý Serseri Saðýr Masa örtüsü gibi bir tenle Geliþigüzel fýrlatýlan.
Ey gece Yutkunma beni -ayla konuþayým -camdan bakan Þu bahçeyle -topraðýn kokusuyla -eski þiirlerin satýr aralarýnda -o dar sokaklarla -kimyasý bozulmuþ kalpler ve göz bebekleri -Ah yaþanmamýþ ne varsa -yaþlanmýþ -boþ bir mezarýn baþýnda Sus beni gece Artýk kimseler kalplerine inanmaz oldu Ne acý ve ne koyu renk bir zaman Sus beni Eski kelimelere sýðýnmak istiyorum Yeni doðmuþ bir bebeðin Telâþsýz nefesiyle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(AYSIZ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.