Ben De Anlarım
Sessizlik âþýklarýn meyhanesi,
Kimseler anlamaz çaresizliði.
Beþerler aþkýn nakýþla ipliði,
Ýzlerler nice batan gemileri.
Bazen gözlerim fal taþý gibi açýlýnca,
Ben de anlarým.
Ben peþini çoktan býraktým,
Ama laf dinlemez mýsralar.
Neden seni yazar dururum,
Bilmez mi nedendir insanlar?
Bazen gözlerim benden habersiz aðlayýnca,
Ben de anlarým.
O güzelim gözler dudaklar,
Yazýk olur diye korkarým.
Fotoðraflarýn kokarken güller.
Hatýrlamam, ama piþmaným.
Bazen kalemim kanlar kusunca,
Ben de anlarým.
Candan bezer cana aðlarým,
Yansa çiçekler ve laleler.
Sular seller kesilirim,
Geçse keþke günler, ah günler.
Bir ok gibi saplandýðýnda gönlüme,
Ben de anlarým.
-Yiðit Gümüþ-
Sosyal Medyada Paylaşın:
YigitGumus28090 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.