Kırk Yılda Bir
kelime haznemde tükense de
acýyý tarif ettiðim kelimeler
acýsýný þiþeyle deðil
þiirle bölüþenlerdenim ben
yazdýkça…
acýmý azaltýyor ya da çoðaltýyor muyum
bilemesem de
yazmayý, içmeye tercih edip
býçaðýn keskin tarafýnda uyuyanlardaným
lanetli bir kavim gibi taþlasa da beni
ebabil kýlýðýnda akbabalar
dört kitabýn dördünde günah olaný
günahsýz sevenlerden
aþký zemzem bilip
yayan yapýldak, çöle yürüyenlerdenim
bir b/ela göz için…
Azrail’in repertuarýndan ölüm beðenip
Hayber’de, Hz Ali
surlarda, Ulubatlý Hasan
Çanakkale’de, Seyit onbaþý olup
yalýn yürek savaþanlardaným
vurgun yemekten korkmayan býçkýn süngerciler gibi
dalýp aþkýn en derinine
nefes bile almayanlardan
içinde kum fýrtýnalarý eskise de
sevdasýna toz kondurmayýp
rakýya meze olanlardaným
yarasýný annesinden saklayan çocuklar gibi
köþe bucak sakladým sevdamý
dile sakýz edip, kimselere çiðnetmedim
rüzgarýn fýsýltýsýný bile
ispiyon sayanlardaným
ateþten bir hamaylý gibi
boynuma asýlý kaldý sevdam
kýrk yýlda bir bulduðunu
kýrk yýlda bile
u n u t m a y a n l a r d a n ý m
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.