Ebcet Bilmem
Ebcet Bilmem
Ebcet bilmem, olamadým bir alim,
Günden güne beter oluyor halim,
Hayat neden bana olmuþ hep zalim?
Kaderim mi kuru ekmeðe talim?
Katýðýmýz olsa da kuru ekmek,
Gayemiz gönüle bir sevgi ekmek,
Zalim nefis ister hep yemek içmek,
Þükrünü bilmeyen kula ne demek?
Þükür aþktýr, bilene kolay gelir,
Mahrum isek her nefes olay gelir,
Takva süstür, çoðuna alay gelir,
Hukuk bilmeyene hak halay gelir.
Seyyah isen kaftanýn hep sökülür,
Tarlan her yýl zemheride ekilir,
Hasretinden yaþýn yola dökülür,
Diz aþýnýr, belin tezden bükülür.
Beden yüktür, gücü akýl ve serdir
Iþýk görmez, göze düþerse ferdir
Ýlim yoksa cadde, sokaklar dardýr
Tefekkürsüz menzil kula bir sýrdýr.
Der Hoþoðlu, düþünme çok inceyi,
Fazla akýl kat kat eder sancýyý,
Þaþkýn gönül dost edinir hancýyý,
Mekansýzlar yolda arar goncayý.
Mustafa Hoþoðlu
Ebcet: Harflerin numaralandýrýlmasý ile yapýlan bazý hesaplar.(Arapça)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.