Kayıp düşler spatyumu
Kayýp düþler spatyumu
Ölümün ve hayatýn sahte düþleri arasýnda
Gelip geçiyor umutlarým
Ruhtan yoksun kahroluþlarýmla
Kirlenerek...
Oysa tertemiz samimiyetler gömdüm
Dünün enkarne mezarlarýna.
Tekrar ve tekrar...
Rabbimin isimlerini sayýklayan parmak boðumlarým
Yalnýzlýðýmýn ýsdýraplý tütün rengi gecelerinde
Küfürlerime þehit düþüyor.
Ýsekai nedir umursamadan!
Herkesin ateþi kendi içinde biliyorum.
Benimse dudaklarýmda gehenna dumanlarý...
Adýmýn bilinmez aðýrlýklarý,
Omuzlarýma aðýr geliyor!
Benden gayrýsýný ararken...
Matematikten yoksun rakamlar çöplüðünde
Ýlahi kaderimin tünellerini kazýyorum...
Kaybettiðim mezarýmý bulabilmek ümidiyle.
Sararmýþ týrnaklarýmla, titreyerek.
Heyhat! Ölü bir dil kadar bile yaþamýyorum artýk.
Ölü bir aþýk kadar bile kimseyi sevemiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed Emin Aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.