Bazen sevse de gider seven
Bazen sevse de gider seven...
Bir sabah vakti. Güle çið düþtüðünde. Perdeler henüz açýlmamýþken hanelerde. Hardan, nardan hasreti sýrtýna alýp, gül kokulu seherleri, fesleðen dikili bahçeleri, tebessümlü sabah yýldýzýný býrakarak,
Sessizce, gizlice, tek baþýna gider...
Bazen sevse de gider seven.
Çölde bir yolcu gibi. Kum tanelerinin yakýcýlýðýna aldýrmadan. Yalnýzlýðýn en kavurucu sýcaklýðýnda.
Daðlarda bir baþýna kalan ceylanlar gibi. Sevdasýný dillendiren Mecnun gibi.
Yana yana gider.
Bazen sevse de gider seven.
Üstünde koþtuklarý çimenleri, saçlarýna taç yaptýðý menekþeleri, býrakarak.
Hiç görmemiþ sayarak, hiç sevmemiþ, hiç özlememiþ gibi.
Bir aðacýn gövdesine iki harfli bir veda býrakarak gider...
Sancýlý gecelerde aðlayan sevda yüklü þiirler kalýr geride...
Kapý önünde baþý okþanan yavru bir kedi. Ve sokak kemancýsýnýn dilinde hüzünlü bir þarký kalýr giderken...
Bazen sevse de gider seven.
Sisli bir havada yol alan meçhul bir gemi gibi.
Gökte Kayan bir yýldýz gibi.
Baþýný taþtan taþa vuran bir ýrmak gibi.
Gözlerinden tane tane yaþlar dökerek gider...
Bazen sevse de gider seven...
Abdurrahman Tümer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Tümer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.