Gökyüzüne bak çocuk! Unut yerdekileri! Görme! Salkým salkým bulutlara bak. Nasýl da farklý farklý þekillere bürünüyorlar. Beyaz renkli bir kuþ oluyorlar bazen. Koca bir dev... Yada kervan kervan yola koyulmuþ süvari atlarý. Görüyor musun?
Gökyüzüne bak çocuk! Unut yerdekileri! Görme! Zulüm tutmuþ her sokak baþýný. Kin kusuyorlar, nefret saçýyorlar, kýrýp geçiyorlar... Katýlaþmýþ yürekleri insanlarýn. Sevmeyi unutmuþ, acýmayý unutmuþ, halden anlamayý unutmuþ.
Gökyüzüne bak çocuk! Unut yerdekileri! Görme! Hadi tut ellerimden, gökkuþaðýna yürüyelim. Çisil çisil yaðan yaðmura dokunsun ellerin... Gülümsesin gözlerin. Rüzgar öpsün saçlarýndan. Kanat kanat serçeler eþlik etsin bize. Beyaz kanatlý güvercinler.
Gökyüzüne bak çocuk! Unut yerdekileri! Görme! Umutlarýný da al yanýna. Düþlerini... Hayallerini... Zamanda unuttuðun gülüþlerini... Yüreðinden barýþ ýþýðý yansýsýn yeryüzüne. Demet demet tomurcuklar açsýn ardýndan. Papatyalar yaprak yaprak gülümsesin. Gelincikler allansýn. Yaylalarda kuzular meleþsin. Çocuklar aðlamasýn bir daha. Vurulmasýn uçurtmalarý. Beyaz kardelenler gibi sarýlsýn hayata. Kan damlamasýn güller. Hadi ver muþtunu yarýnlara çocuk. Güzelleþsin Dünya.
Abdurrahman Tümer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Tümer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.