AZRAİL

Rüyamda Azrail’i gördüm
Bir kadýn kýlýðýndaydý
Birlikte yürüyorduk meçhul bir yolda
Soðuk bir þekilde ölüme dedi
Nereye gidiyoruz diye sorduðumda

Önce bir durakladým þaþýrdým
Yüzüne baktým kayýtsýzca
Dedim inancým vardýr Allah’a
Elbet çýkacaðýz ölüm denen yolculuða
Ama
Henüz çok erken deðil mi
Yaþým seksen doksan deðil ki
Henüz elli dördündeyim
Yaþamýn bahar denilen demlerindeyim
Biraz daha müsade yok mu
Yarým kalanlarý bitirmeye
Belki dönemeyiz gençliðe ama
Hatalarýmý telafi etmeye
Açsam ellerimi tövbeye
Durdu
Çök zamanýdýr dedi

Baþladým besmeleyle
Aklýma ne geldiyse okumaya
Hepsi birbirine karýþtý telaþtan
Oysa biliyorum baþýmýza ne gelirse
Hayýr da þer de Allah’tan

Doðmak yaþamak varsa
Ölmek göçüp gitmek de var bu dünyadan
Erken ya da geç ne gelir ki elden
Emir gelmiþse o yüce mevkiden
Derken vazgeçti Azrail eyleminden

Zaman mekan kiþiler deðiþti birden
Kadýn Azrail gitti aniden
Yerine geldi biraz kabaca bir adam
Senin benim gibi
Tanýdýðým biri uzaktan akrabam
Sevindim kurtuldum biraz korkularýmdan
Tanýdýktý ne de olsa canýmý alacak olan

Bir sigara yaktým ortada duran paketten
Derin bir nefes çektim
Rahatlamýþtým
Derken bir kalabalýk
Kaçýþmaktaydýlar yandaki evden

Karýþtý yine zaman mekan insan
Ah çatladý çatlayacak sanki kafam
Þaþkýnlýktan bir sigara daha
Bir sigara daha içmek isterken ben
Dur dedi Azrail’im öleceksin

Uyandým birden
Ýlahi Azrail
Ýllaki sen öldüreceksin

Sosyal Medyada Paylaşın: