Pencerenin perdesi aralýk istanbulda yanan binlerce ýþýklar yanýmda bir kadýn uyuyor sýmsýcacýk býrakmýyor beni varoluþLAR... tenim ýsýndýkça ben soðuyorum kadýnýn teninde ölümün soðukluðunu buluyorum... balkona çýkýyorum bazen etrafýmý sarýyor karalýk... bazen ölümü düþlüyorum býraksam kendimi boþluða hiç kimse geride kalmayacakmýþ gibi gitmek istiyorum gitmek yokolmak varolmamýþcasýna gitmek istiyorum geride býrakmadan hiçbir sebebi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Varoluş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.