PAYIMA SEVDAN DÜŞTÜ

payýma sensizlik, yadýma hasret düþtü.
Bana da senden yana siftahsýz dükkan düþtü.
Sebepsiz adýmladým sensizlik kumsalýný,
Ömrüme sonbahar, fikrime hazan düþtü.

Neden bütün sokaklar sana çýkýyor bilmem.
Tüm köþe baþlarýna senden hatýra düþtü.
Gökte asuman mýsýn? Göðsüme yýldýz düþtü.
Kanayan yerlerime merhemsiz kýraç düþtü.

Görmesin gözüm tamam, ruhum bi-ilaç düþtü.
Sevmek ayýp diyorlar, o ayýp bana düþtü.
Firakýnla her gece yeþillenir gökyüzü.
Ýçimde kýzýl ateþ dýþýma helak düþtü.

Delileri memleketin, yollarý tamam etti.
Ardýndan yol bilmezim dizimden derman düþtü.
Akýl dedikleri unutmaksa cananý
Tutkunum, divaneyim, akla hezeyan düþtü.

Gece siyaha inat, saçlarýma ak düþtü.
Turuncu hayalimi, gömdüm karanlýðýna
Bülbülden öðrendim güle sitem etmeyi.
Bir alaca karanlýkta, leblerime sen düþtü.

Dert bana, çile bana, bana imtihan düþtü.
Deliler arasýnda, akýlsýz inat düþtü.
Beklemek çare mi ki, ölüm geldi kapýma,
Elim koynumda kaldý, aklýma sevdan düþtü.

Abdullah Ecevit


Sosyal Medyada Paylaşın: