TEMMUZ AYAZI

Temmuz
Suskunduk
Aðlamaklý geçmiþin anýlarýna dalarken gözlerimiz
Bir tranvay yanaþýyor köprübaþý duraðýna
Ben bindim
Benimle beraber bitmeyen aðrýlarýmý,yaralarýmý taþýr uzaklara
Her durakta biraz daha acý vurur da
Sýcaðýn sabah ayazý,kalp sýzýsý sýzlar durur
Bu ayýn tam ortasýnda

Dolgun yüzümde gurbetin en sýcak gülümsemesini esirgemeden,
Yürürüm tenha sokaklarda
Köþe baþýnda beyaz ,kirli kediye
ÝÇten bir günaydýn çýkýverir aðzýmdan
Elma kokulu zamanýn,tükenmekte olan vaktinde
Mühürlüyorum kýsacýk bilinmez ömrümü
Sýrtýmda korkulu bir hayatýn yükünü
Tütün kokan ellerimle,indirmeye gücüm yetmiyor artýk
Ben kaçsamda
Gölgem býrakmýyor peþimi

Gamlý çaylarým teselli veriyor bazen
Çaydanlýktan çýkan buharýn
Bulutlara merdiven dayamasý gibi
Umutlarýmý tek,tek çýkarýyorum gökyüzüne
Rengarenk ve utangaç halleri
Yaþanacak güzel günlere ümit vaat ediyorlar her biri
Ve
Saire karanlýklarýmdan sallanan ipe dizdiðim
Aldanýþlarým
Ýnanýþlarým
Keþkelerim
Gönülde çok söz var
Ýpe deðil de ,boynuma dolanýyor

Ýçimi,içime çektiðim her an
Geceme doðan ay þahit
Yürüyorum yalnýzlýðýmýn içine
Karanlýklardan sýyrýlarak
Aydýnlýðýn çember noktasýna
Bir ýþýk
Bir gün
Bir güneþ
Bir yüz arýyorum
El deðmemiþ
Haram deðmemiþ

Sorgulamadan yaþamayý arýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: