Büyüyeceğim

Hâlâ çocuk gibi küsüyorum
Gök gürlediðinde ürküp baþýmý yorganýn altýna sokuyorum.
Kýrýldýðýmda dudak büküyorum, hýçkýrýklarla aðlýyorum.
Bana alýnan bir elma þekeriyle mutlu oluyorum.
Hâlâ en sevdiðim pabuçlarým baþucumda duruyor.
Ben ne zaman büyüyeceðim bilmiyorum!
Üþüdüðüm de annemin gözlerine bakýyorum.
Yaktýðým yemekleri hatýrlýyorum...
Boyumdan büyük iþlere kalkýþýrdým genelde...
Gizliden evi baþtan aþaðýya deðiþtirirdim.
Annemden iþittiðim azarlar hâlâ hatýrýmda duruyor.
Ben ne zaman büyüyeceðim bilmiyorum!
Büyümek için attýðým her adýmda tökezledim.
Çocukken oynadýðým oyunlarýn,
Büyüyünce bu kadar can yakacaðýný bilseydim!
Oyun bozanlýk ederdim ve oyundan çýkardým.
Büyüyünce; oyunun kurallarý da deðiþirmiþ...?
Herkes yaþadýðý hayat için bedeller ödüyormüþ demek ki..!
Siz büyüdüðüme bakmayýn,
Yine ansýzýn munzurluk yapabilirim,
Benim iki katým olan aðabeylerimin kafalarýný kýrardým;
Tüm gün köþe bucak saklanýrdým,
Anneleri kapýmýza dayanýrdý.
Beni görünce birde üstüne anne dayaðý yerlerdi
"Siz utanmadýnýz mý, bu küçücük kýzdan dayak yemeye" derlerdi...
Çocuk ruhu sevgiyi giyindiðinde kanarmýþ...
Biri varmýþ, benden habersiz gönlünü kaptýrmýþ...
Ben sevdadan habersiz can yakmýþým!
Ýþte þimdi anlýyorum ki ben büyümüþüm...
Büyümek demek can yakmak demekmiþ…
Keþke hiç büyümeseydim,
Ve dünya bu kadar kirlenmeseydi...


Sosyal Medyada Paylaşın: