Var olan kelimeler tükeniyor Yolu beklenen kiþi tek bir kelam etmiyor Sus akýlsýz kafam konuþup durma Verdiðin deðer sana verilmiyor Yolun sonu hep yakýn görünüyor Vazgeçilmenin yüküyle mesafeler hissedilmiyor Bu deðersizlik hissi hiç geçmiyor Vazgeçilen olduðunu bilmezmiþ gibi Sisli yarýnlara ne diye dalarsýn Beþ yýlýn acýsýný unutmuþ gibi Niye yýllar yaratýrsýn Özüne dön bak diyor daðlar taþlar Yýkýlýrsýn diyor esen rüzgar Dik durma direnme kadere Ömür geçiyor pare pare Ah Gizem topla kafaný Senden baþkasý seni sevmiyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gizem Koçyiğit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.