astarýmdan yýrtýlan
geceyi baþýmdan aþýrýp
nefesimde terliyen tenimi
en faiþ korkulardan saklar gibi
öfkenin göz kýrpýþýna
tutuldum, tutulacaðým,
ne kadar saçmayýz
ne uyku olduðu belli
ne de kabus
içimden içime konuþa biliyorum
o kadar ki
gýrtlaðýna çöktüm sesimin
ufaktan telaþlý daðýnýklýðým
gözleri bile sevmiyormuþ beni..
hýçkýrýktan nefes alabilen
yüreðim;
beni yaþatana,
mezar olmaya mý doðdun?
gidip geliyorsun
bu kapý senin sokaðýn
iki kez git
1 daha gelme
duvarýnda yýkýlýp
kalýrsýn bu þehrin
sonra sabah oluruz
dokuna dokuna
þiirde dirilen cesetlere..
sen beni sevmemiþsin;
benden sana ne!!
karan
Z/ aman (sýz)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.