daðlarýn eteðinden bir rayiha yayýlýyor göðüs kafesime
keskin ama büyüleyici
aðýr ama ruhumu estiren, damaðýmý çiçeklendiren bir koku
odunsu köklerin tarçýn ve karanfile bezenmiþ muazzam uyumu
yanan bir ateþin yanýnda rüyaya dalmak gibi
bitkiler kendiliðinden boy veriyor ýssýz bayýrlarda
karþýmýza geliþigüzel çýkan insanlar gibi
hiç hesapta yokken
ayaklarýnýn seni bir yerlere götürmesi gibi
dalgýnlýkla saptýðýn yollar uzun çýkmazlar gibi
mor salkýmlarýyla, tutunmadan duruyor ayakta
ben gibi
ne yani beni
bir fincan orkide köküne mi tercih ediyorsun
yo, öyle deme
çýnarýn gölgesinde büyümekle
kýrgýn daðlarýn hýrkasýna bürünmek bir olur mu
perdeyi sýyýrýp dýþarýya bir bak
bitmeyen gün ýþýðý nasýl da azalmýþ
elleri güllerden narin
yüzü nar gibi kýzarmýþ bir kýzcaðýz ayakta beklemekteydi
daha önce hiç görmemiþtim
ilk defa rastlýyordum
kimdi bu yabancý
bir arkadaþ mý
yoksa uzaktan gelen bir yolcu mu
cumbalý pencerelerden yansýyan ýþýk
çehresinin hüzünlü kývrýmlarýný belirginleþtirmiþ
biraz daha ortaya çýkarmýþtý þehla bakýþlarýný
fonda çalan þarký susmuþ
büyüsüne kapýldýðým sözleri tekrar hatýrlýyorum
çiçek desenli, rengarenk mine fincanýný iki parmaðýmla kavradým
burnuma yaklaþtýrýp dumanýný çektim içime
yumuþak bej renginin ardýna gizlenen tarçýn kokusunu aradým önce
bir cennet hurisinin gözlerinden yayýlan
efsuna býraktým kendimi
gözlerimi kapatýp ýlýk ýlýk yudumladým salebi
kývamý yumuþak, tadý kararýndaydý
bu salep tadýný baþka yerde bulamýyorum
sýrrý nedir
siz biliyor musunuz
salebin üstadý sensin dediler
tarçýn, karanfil, kakule, zencefil senden sorulur
senden daha iyi birini tanýmýyoruz bu sahada
gizlenmiþ bazý hisler vardýr
bazý tatlar, bazý kokular ve bazý anlar
belli bir mekanda zuhur ettiðinde güzelleþir
belli ki ben de böyle bir güzelliðin tesirindeyim
salebin tertibi musikinin notalarý gibidir
duygulara hitap eden sofistik kokusu vardýr
sýcak, tatlý
týpký bir gönül salýncaðýnda mutluluk besteleri yazmak gibi
insan ne bilsin kaç nefeslik ötesindedir
gönlüne düþen ilham perileri
*
gri bir gökyüzü altýnda
ýslak aðaçlarýn arasýnda yürürken dönüp ardýma baktým
belki bu kez varlýðým heba olmamýþtýr
yere düþen kuru yapraklarýn hýþýrtýsýna kulak verdim
serin havanýn anlýk iç titreten rüzgarýnda
bir kez daha harlandý ateþim
bahar konacaktý dallarýma, ümidim vardý, istiyordum
karlar eriyip yerini kuþlar alacaktý
aðýr adýmlarla ilerlediðim yolda
buðulu bir ses yankýlandý ardýmdan
efendim…
atkýnýzý unutmuþsunuz
onunla ilk defa bu kadar gözden uzak ve baþ baþa kalýyordum
bu aný bir fýrsat bilip hislerini açmalý mýydým,
tereddüt ettim
biraz heveslenmenin tadýný yaþamak istedim
zaten atkýyý uzattýðý gibi hemen döndü, gitti
bir kese vardý atkýnýn arasýna konulmuþ
heyecanla ipini çözdüm ve açtým keseyi
bir avuç salep tozu gördüm kaðýda sarýlmýþ
onu öptüm bir serçe yavrusu gibi
koydum kalbimin üstüne
bir izdi bu sevdaya dair
bir iþaret olmalýydý
bazen sabahým diye baþlarým söze
bazen pýrlantam
sahibi yoktur sevmenin
sadece kendisine has bir haldir sevmek
adresi deðiþse bile
yazdýðým þiir ilk deðildi
ben, her güzel aný yaþar ve yazarým
yazdýklarým bazen kitap aralarýnda unutulup kalýr
bazense ulaþacaðý ikameti kendisine býrakýrým
yazdýðým her kelimenin bir can taþýdýðýný
bir su gibi aktýðýný
kavuþmak istediði okyanusu kendisinin bulduðuna inanýrým
bütün bunlar sevda masallarýný yaþatmaya yetmiyor
ardýndan koþtuðun her hayal,
avucuma düþse eriyip gidiyor .
her þiir
ayný kadýna yazýlmaz diyorum
ertesi gün
ilk kez heyecan duyuyordum
salep servisi için salonun bir kenarýnda beklerken
öksürdüm…
sesin geldiði yönü fark etse bile
gözünü yerden kaldýrmadý
öksürdüm bir kez daha
bir bardak su rica ettim kendisinden
bir an, sadece bir an yakalamak istiyordum o esnada
temas kurmalýydým onun gözleriyle
kýzýl kaþlarýnýn altýndan göz kapaklarý görünüyordu sadece
yüzünün beyazlýðýna daðýlmýþ çillerine
bu kadar yakýndan bakýyordum ilk defa
sineme bastýrmak istiyordum o an uzun kirpiklerini
bir kez olsun baþýný kaldýrmadý
kalbimin derinliklerinde sevdanýn ateþini fitilleyen bir güç vardý
birden baþýný kaldýrdý ,baktý gözlerime
dünyanýn durduðu
yerin ayaklar altýndan kaydýðý bir an varmýþ gerçekten
buyurun efendim…
salep var mý
sessiz bir gülüþme oldu aramýzda kimseler görmeden
almýþtým istediðim ýþýðý böylece
ateþ ruhuma iliþmiþti bir kere
kimi sesinden bir parça
kimi gözünden bir nazar
*
trenle gece yolculuðu yaparken
cebimde duran kaðýdý fark ettim, çýkardým
bir kenar süsü yaptým yanýna
þimdiye deðin ne yazdýysam
yakalanmýþ güzel anlarýn bir süsüydü hep
niyetim görülmekti
görülmüþtüm…
þimdi sýra, yeni çýkacaðým tren yolculuðundaydý
beni bekleyen baþka güzel hikayelerin satýrlarýydý artýk
gönlümün sürgününe karþýn sevdayý
kalbimin atýþýna karþýn saadeti
sýðdýrdým…
salebin kattýðý tat gibi
aný yaþýyordum farklý heyecanlar içinde
redfer