Bir sonbahar aðacýnýn yapraklarý gibi savruluyor insan, Bir telaþ, bir tedirginlik var suretlerde, Baþkasýnýn senaryosunda figüran rolüne talip olmuþ insan, Renk körü gibi anlam körlüðünü sergiliyor, bu sahte oyununun son perdesinde...
Yanlýþ yerde, yanlýþ yöntemleri yanlýþ bir dil ile bocalýyor üzerine insan, Kendisinin bile idrakten uzak olduðu, cümleleri bir bir sýralýyor peþi sýra, Tüm bu hengame de kendisine, kendisinin derinliklerine bir o kadar uzak kalmýþ insan, Bulmak, yol almak, düþünmek, durmak ve tekrar yol almak eylemlerinde bulmalý kendisini insan peþi sýra...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şerif Öğretmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.