Ah sevgili! Sen, bir sevgiyi sýðdýramazken kalbine Ýçimde büyüttüðüm çocukluðum sana koþardý. Aslýnda herþey ne kadar da boþtu Ve çaresi olmayan bir hastalýktý hasret Zamanlý zamansýz kapýmý çalan.
Ah sevgili! Gözyaþlarým, kalbindeki susuz çiçeðe Can suyu olsun diye sevseydim seni. Gözlerime aðlamayý çoktan öðretmiþ olurdum Ve ben bitmez sanarken tüm güzellikleri Özleyiþlerim sana tek mirasdý belki de.
Ah sevgili! Gidiþinle bu þehir çekilmez olsa bile Ben bu hayatta en çok seni sevmeyi sevdim. Ve ben hüznümü, Bir þiirin kederli mýsralarýna emanet edip Güneþin mazlumlara doðacaðý bir sabahta Buluþmak üzere Elveda bile diyemeden gidiyorum. H.ARSLAN (17.07.2024)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.