kaðýtlarda kaldý ormanlar
bir dað selvisi uzunluðu rüzgârlar
hiçbir þeyliðimize koþuyoruz sabah akþam
kumlara yatarak bir gözyaþý içimliðinde
gülüp aðlayarak
yýllar içinde biriktirdiðimiz bir þey yok
boþ hayaller ve kuru umutlardan baþka
kederle seviþmiþliðimiz acýyla yýkanmýþlýðýmýz
arada bir kaygýsýzlýðýmýz boþa kürek çeken
sarhoþluðumuz var
uzayýp gidiyoruz iþte
birbirimize dokunmadan karýn aðrýlarýmýzý
bastýra bastýra
topraðýn verimsiz dölsüz rahminde
tohum tutmayan insanlýðýmýzý çekiþtire çekiþtire
feleðe kadere söve söve çekip gidiyoruz iþte
aðaçlarý kemiren mutlu çekirgeler gibi
denizi kurumuþ martýlar gibi
boþ arayýþlar içinde susuzluðumuzu yüzümüze çarpýp çarpýp
mahzun bir çocuk gibi annesiz vatansýz bir bulut gibi
geçmiþimize el sallayýp
gidiyoruz iþte
köpükten kabadayýlýðýmýza kýs kýs gülen sahipsizliðimize
kýrgýn notlar düþerek...
............
ayþe uçar
14072024
03:54