mum niyetine parmak uçlarýmýzý yakýp yüreklerimizi sýzlatan sevi sözleri amansýz bir alev gibi sarýyor bedenlerimizi
farkýnda mýsýn aslýnda biz Ýmkansýz olaný yaþýyoruz sen aka kara bense gelecek flu diyorum
ola ki renkli bir gülüþ belirse dudaklarýmda adam sen de diyerek yanaklarýmdan iyotlar sýzdýrýyorsun
hatýrla tam da noktasý noktasýna bu zamanlardý ben pembe mutluluklar vaadederken sana sen hicran diyordun
sahi bunadým mý ne ben Eylül ya da Ekim diye hatýrlýyorum sen ise Nisan’dýr diye tutturmuþsun
fark eder mi ki sevdikten sonra yeter ki zemheriye düþmesin yolumuz göçmen kuþlar gibi yeter ki bir sonraki göç mevsimine hazýrlansýn
imkansýzlýðý ikimiz de biliriz ve sensiz ýssýzlýðýmý ne zaman ki yorulursun aþka kanat çýrparken durup bende dinlenirsin ve ben en derin sessizliðimle eþlik ederim sana
sabah uyandýðýnda mesela mahmur bakýþlarýna takýlýrsam hýnzýr tebessümlerimi yollarým ufuk ötesine gerneþtikçe sen aþký bir duaya sýðdýrýrým ben
sen Nemrut gibi putlara tapýnsan bile ben âþka Tevhid der ve yine ve seni hep severim
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.