YETMİŞ BİN ÂLEMİN KUZUSU YUNUS

Yunus, balasýdýr hikmet yolunun,
Anasýnýn mahcup kuzusu Yunus!
Destanýný yazsak Anadolu’nun
Nefesi, deyiþi, dizesi Yunus.


Deðneð’inen, odun’unan, ok’unan,
Hacý Bektaþ gergefinde dokunan,
Hiçlik mektebinde her gün okunan,
Üstünü, ötresi, hemzesi Yunus.


Yunus; lehçesidir ana vatanýn,
Bamsý Beyreðidir Korkut Ata’nýn,
Güzeller güzeli Balým Sultan’ýn,
Dileði, duasý, arzusu Yunus.


Turna olup don deðiþir Yesi’yle,
Abdal Musalarýn geyik sesiyle,
Diyarlar dolaþýr bülbül süsüyle,
Ceylaný, kuðusu, tazýsý Yunus!


Taptuk dergâhýnda piþen aþlarýn,
Kaygusuz’un iz sürdüðü taþlarýn,
Kevser aðacýnda öten kuþlarýn,
Bazýsý Pir Sultan, bazýsý Yunus!


Bastýðý yer, ulularýn demdemi,
Heybesinde sahabelik erdemi,
Ortadan ikiye bölsek âdemi,
Kederi, sevinci, sýzýsý Yunus.


Yunus Cafer’imdir, Yunus vahdettir,
Yunus Murteza’dýr, Çeþm-i Cennet’tir.
Yunus Alevî’mdir, Ehl-i Sünnettir,
Ýrfan cephesinin mevzisi Yunus.


Kuzu olur, Hatayî’yle meleþir,
Horasan’da Dehhanî’ye iliþir,
Nesimî’yle ekmeðini öleþir,
Canlar sofrasýnýn razýsý Yunus.


Güldede Daðý’nda Veyseller ile,
Türküler çýðýrýr gazeller ile,
Fethetmiþ âlemi Zeyneller ile,
Aþkýn çehresinin gamzesi Yunus.


Yunus; çocuklarýn körebesidir,
Velayet burcunun talebesidir,
Fuzulî gönlümün alfabesidir,
Ayýn’ý, gayýn’ý, tý – zý’sý Yunus.


Sultan Mevlana’yla tekke süpürür,
Kul Himmet gölünden taþar, köpürür,
Harabî baðýndan hurma koparýr,
Bugünü, yarýný, mazisi Yunus.


Gönül pazarýnda Viranî gibi,
Güðüm kalaylamýþ Yeminî gibi,
Debbað olur Ahi Evran’ý gibi,
Attarý, çerçisi, terzisi Yunus.


Avlusunda Maturudî izleri,
Ambarýnda Hemedanî özleri,
Dudaðýnda Ahmed Fakih sözleri,
Sarýköy’ün þahý, gözesi Yunus.


Oðuz oymaðýnda yiðitler ile,
Sena tepesinde seyyidler ile,
Türk’ün türküsüdür beyitler ile,
Türkçe’min mübarek yazýsý Yunus.


Kaynaðýdýr Ebabekir nehrinin,
Mürekkebi Hattaboðlu mührünün,
Çakýl taþý olur Ali þehrinin,
Gül yüzlü Osman’ý, Hamza’sý Yunus.


Tövb’eylemiþ, cem þehrinden el almýþ,
Hasan’ýmla, Hüseyn’imle yol almýþ,
Haydar-ý Kerrar’dan, þerbet bal almýþ.
Eren meclisinin azasý Yunus.


Sencileyin, bencileyin, felahtýr,
Peygamber avcunda sulhtur, selahtýr,
Yunus; Yunuscaðýz, Yunusullah’týr,
Hançerî gönlümün cüz’isi Yunus,
Anasýnýn mahcup kuzusu Yunus!
Yetmiþ bin âlemin kuzusu Yunus!

#Hançerî

****************************************************
- Bamsý Beyrek: Dede Korkut destanlarýndan bir kahraman. Oðuz Türklerinin en yakýþýklý dört yiðidinden biri.
- Don Deðiþmek: Alevi - Bektaþi kültüründe ve eski Türk inanýþlarýnda ermiþ bir kiþinin hayvan kýlýðýna bürünüp âlemi gezmesi.
- Abdal Musa: 14. yüzyýlda yaþamýþ olan Türk ereni. Bektaþi þeyhi.
- Kaygusuz (Abdal): Alevî-Bektaþî edebiyatýnýn kurucu ozaný.
- Demdem: Yüksek yer, yüce yer.
- Cafer-i Sadýk: Caferilik fýkhýnýn kurucusu. On iki imamdan biri.
- Aliyyül) Murteza: Hz. Ali’nin lakabý / Beðenilen.
- Þah Hatayî: Safevi Devletinin kurucusu, yedi ulu ozandan biri.
- (Hoca) Dehhanî: Divan þiirinin Anadolu’daki kurucusu.
- (Seyyid) Nesimî: Azerbaycan Türkü mutasavvýf þair.
- Güldede Daðý: Sivas’ta bir köy, ziyaret yeri
- Zeynel (bin Abidin): On iki imamdan biri. Tabiin.
- Kul Himmet: Yedi ulu ozandan biri, Türk þairi.
- Harabi: Bektaþi þairi.
- Viranî: Yedi ulu ozandan biri, Türk þairi.
- Yeminî: Yedi ulu ozandan biri, Türk þairi.
- Debbað: deri iþleyen kiþi
- Maturidî: Hanefî Mezhebi’nden olanlarýn itikad imamý, Ýslam âlimi.
- (Yusuf) Hemedani: Hocalarýn hocasý.
- Ahmed Fakih: 13. yüzyýlýn ilk yarýsýnda yaþamýþ olan tasavvuf þairi.
- Sarýköy: Yunus Emre’nin doðum yeri.


Sosyal Medyada Paylaşın: