BEN MÜLTECİ ANNE

BEN MÜLTECÝ ANNE

Ýkiçocuðum ve kendimle
nisanda, elli kiþi bindik þiþme bir kayýya,
Karanlýk denizde gitmiþtik bilinmez bir yere.

Yükümüz aðýr, çok kiþi vardýk,
Kayýk taþýmaz oldu
ve korkuyla dolduk.

Hâlimiz, battý batacak,
Karar verildi: yükün fazlasý atýlacak;
üç can varsa, iki kalacak...

Atmaz olaydým seni Sümbül’üm;
benim karnýmda açan ilk gülüm.

Þimdi,
Avrupanýn bir þehrinde,
sadece nefes alarak yaþýyorum.
Gülüm!
Senin haykýrýþýn
hâlâ kulaðýmýn içinde.

Küstüm artýk küstüm
seni denize býrakan þu kýrýlasý ellerime.
Ve
düþman oldum
seni en son çýrpýnýrken gören
kör olasý gözlerime...

Denizde cennete yüzen çocuklara selam olsun!

BEN BÝLMEM
Sosyal Medyada Paylaşın: