KIYAMET

Bir kýyamet zuhur eder akþamüstü,
Gözlerimiz çok fena kamaþýr þimþeklerden
Ve bir dehþet rüzgarýn dayanýlmaz uðultusu
Rihtersiz bir zelzelenin çalkantýsý, ansýzýn...


Bir kýyamet sökün eder akþamüstü
Bir ürker ki kalplerimiz, kopacak gibi yerinden
Ve daðlarýn füzeleþip uçmalarý üslerinden
Denizlerin için için kaynamasý derinden!


Bir kýyamet zuhur eder akþamüstü
Yüzleri tuhaf renk alýr þaþkýn insanlarýmýzýn
Altüst olur terazisi o son anlarýmýzýn,
Bakarýz kýrmýzýlýðý eskimiþ, kanlarýmýzýn...


Bir kýyamet sökün eder akþamüstü
Kesik kesik homurtular, ürpertir derin derin
Arzýn haþin kükreyiþi, savruluþu göklerin,
Ýlk kez toptan açýlýþý semaya tüm ellerin...

Bir kýyamet zuhur eder akþamüstü,
Güneþe bir gürz iner parçalar döker onu
Yýldýzlarýn da pek ürkünç ýþýk multivizyonu
Ah anlarýz son cumamýz ve dünyamýzýn sonu...
Sosyal Medyada Paylaşın: