şemsiye hafızası

çok zaman geçti solmuþ
orada , þehrin çatýlarýna uðurlanýrken
güvercinler
kim bilir kimin reddettiðini ?

bütün odalar bomboþ
kendi doðrusuna tapýyor herkes
artýk her köþe baþýnda
fesat var

yalan düþüyor
ayaklarý sabun köpürüyor çakýllarýn
ekim geçti
aðýr hayatýn içindeki yük

aðzýnda ovaladýðýn
yemyeþil bir denizi seyretmekti umudum oysa
bu yüzden yorgun kaldý payýma düþen
kiraz aðaçlarý

bu yüzden yürüdüðümüz yollar
uzuyor bir þemsiye hafýzasýyla
içimizdeki tortuyu kazýyarak
ilerliyor
Sosyal Medyada Paylaşın: