Mahkum
Tek celselik bir mahkeme oldu
Savcýsý sen,hâkimi sen
Ve mahkumu benn...
Bu karar sanki biraz aðýr oldu
Ne savunma ne bir söz aldým ben..
Davalý benimde ya davacý kim
Ýsnat edilen suç, iftira velakin
Söz söylemek ne haddime,hele sana ne mümkün
Kýlýcýnýn önüde ardýda keser
Huzura erecekse senin olsun bu ser...
Bitsede celse artýk çeksek cezayý
Arafta olmak ayrý iþkence
Bedenim de sýzý,sarar her azayý
Zaman yetmiyor, doluyor mühlet
Galiba bu sefer cezamýz mühebbet
Kollarým da deðil, zihnimde kelepçeler
Ruhum da dönüyor bu arz bu felekler
Götürmeye bugün mü yarýn mý gelecekler
Þimdi senin duvarsýz hücrendeyim
Bir meyus,bir Mecnun avareyim..
Tek tek düþtü kaleler
Bu son izmihlal
Yenildim yýkýldým, biçareyim..
.Gözlerime inerken perde
En güzel düþlerim nerde..
Ziyâ’nýn hülyasý kalsýn dimakta
Buz tutmuþ gönül bir an ýsýnmakta
Boþver sende git...
Ne üzül,ne kal merakta
Bir meçhul geldi, gitti say
Atarken þafakta....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.