Sýkýþtý göðsüm Efkarlar hasret oldu, dal budak sardý, Kapladý memleket hasreti her yaný, Bütün aynalar hýçkýrdý ruhumda Gurbet gurbet diye aðladý.
Nerde çocukluðumun güzel günleri, Hani koþuþtuðum daracýk sokaklar vardý! Neþeyle evden çýkardým, Düþer, kalkardýk hep birlikte Dudaklarým hep neþeyle çýðlýk atardý.
Sonra davranýþlarýmla büyüdü yaþým, Ýlk defa baþkasý için çarpmýþtý kalbim, Dizlerim titremiþ, heyecanlanmýþtým; Göremeyince bir gün ilk aþkýmý, Gizlice kaç defa aðlamýþtý gözlerim.
Mutluydum evimde, Her odasý gibi ayrý bir sýcaktý odam, Oradaydý yürekler dolusu bir sevgiyle Beni seven annem, Her zaman arkamda duran dað gibi babam.
Yollar aldý beni, Götürdü uzaklara bedenimle ruhumu, Bir savaþa baþladým hayatla Unuttum inanýn Bir zamanlar çocuk olduðumu.
Her hatýra gül olup açar beynimde, Bir masum istek dolanýr dilime, Tekrar yaþamak isterim Ama nedense hep gurbet çöker Dünü özleyen bütün gecelerime.
Turgut UZDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.