HİLAL

Þu dünya halýný seyran ederken
Mihnetin gül açan yazýydý Hilal
Daha genç yaþýnda göçüp giderken
Bir kuru nefese razýydý Hilal.

Ýçindeki derdi sýrdaþý olmuþ
Hikmetine varýp manayla dolmuþ
Ömrün baharýnda gülüp te solmuþ
Dertli çiçeklerin nazýydý Hilal.

Derde düþtü diye dermen ararsýn
Divane desinler kimden sorarsýn
Rahat mý bulunur boþa yorarsýn
Bir avuç umudun azýydý Hilal.

Bir bakýþý için dünyalar veren
Ömrünü ömrüne adayýp seren
Ölmeden onunla mezara giren
Annesinin cennet yüzüydü Hilal.

Olmadý bir çare kimsenin eli
Yüreðinin olsa konuþsa dili
Tutmadý dizleri büküldü beli
Babasýnýn gülen gözüydü Hilal.

Kardeþleri candý candan ileri
Onlarýn yanýnda ablaydý yeri
Hasreti baðrýnda dönmedi geri
Bilal’le Gamze’nin sözüydü Hilal.

Anasýz bir çocuk olur mu sandý
Gözlerine bakýp hep içten yandý
Ölüm þerbetini içip te kandý
Ýki evladýnýn özüydü Hilal.

Hikmetinden sual elbet sorulmaz
Bu kalp atar amma onsuz durulmaz
Evlat acýsýyla yanar yorulmaz
Ailenin büyük kýzýydý Hilal.

Sadýk KARADEMÝR

NOT: Yakýn bir zamanda genç yaþta kaybettiðimiz bir abimizin kýzý için yazýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: