Yolcuyu Bilmesen de Yolu Bil
Teðet geçmedi gidiþinin krizi
Bunu bil…
Beni bir soru iþareti gibi býrakýp
Bütün cevaplarýn týrnaklarýný söke söke giderken
Gidiþinin o kadarda masum olmadýðýný
Hiç kimse bilmese de sen bil…
Bize biçtiðin ayrýlýk kaftanýný bir türlü yakýþtýramadým kendime
Kýrk yamalýk gibi üstümde sýrýttý yokluðun
Her sokaðýn meczubu
Her çölün mecnunu oldum
Vurduðun yerde ot bile bitmedi
Bunu da bil…
O tekrar tekrar dinlediðim þarkýlar þahit
Sahibinin mezarýndan ayrýlmayan köpekler gibi
Ayrýlamadým senden
Geçemedim senin kaðýt kesiði sevdandan
O buza kesmiþ yataklarda sarmaþ dolaþ
Senin hayalinle yattýðýmý da bil…
Sevdim seni…
Herkesten geç tanýsam da, herkesten çok sevdim
Zil zurna hüzün komalarýnda hep senin adýný sayýklayýp
Nasýl kokar
Nasýl sarýlýr
Nasýl öpersin bilmeden
El yordamý, göz kararý sevdim
Bunu bir kez daha bil…
Bilsen ne kilitli kapýlar yüzüme açýldý
Ne atlas libaslar serildi de önüme
El etek öpüp, geçmedim hiçbir kapýnýn eþiðinden
Kimsenin cenneti ile deðiþmedim senin cehennemini
Yayan yapýldak, hep sana yürüdüm
Yolcuyu bilmesen de yolu bil…
Olurda bir gün
Çapraz sorguda “sevdi mi” diye sorduklarýnda
Göðsünü gerip "Hem de çok” diyebilmek adýna
Ateþe sevdalý pervaneler gibi hep sana uçup
Kül olmak pahasýna
Hep seni sevdiðimi de bil…
Seviyor muyum halâ…
Bak iþte bunu bilmesen de olur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.