Çırak
Çýrak derler bana tamirhanede
Bir adým bul getir biri al götür
Yine çýrak derler berberler bana
Bir adým su ýsýt biri sil süpür
Beni bir terziye götürdü peder
Yüksük parmðýmý baðladý kader
Ütüyü kýzdýrdým akþama kadar
Tutuþtur kömürü üfür de üfür
Kalaycý çýraðý oldum bir zaman
Tüvis oynadýkça parladý kazan
Ýçimde dýþýmda gözümde duman
Günbegün insanýn ciðeri çürür
Cýngý çýkýyordu vurdukça örse
Anam üzülürdü halimi görse
Demir tava gelmez körüðü dursa
Çekiçle ateþle gül’e dönüþür
Dülger ustam bana þekirt diyordu
Mýh’ý ben tutardým o dövüyordu
Kâh beni övüyor kâh sövüyordu
Derken kalfa oldum buna da þükür
Ustalarýn eli birazcýk dardý
Haftalýk yediðim tokat kadardý
Onu da verirken benzi solardý
Bir öðün aþ yerdim üç öðün küfür
Nihayet bir ýþýk yandý yolumda
Meþakkat bilezik oldu kolumda
Ustalarým için dua dilimde
Külfet nimet oldu bana bir ömür.
2306/2023 - Ý.ANÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.