(S)ONSUZ

Sancýlý bir yaðmur vardý
Sokaklarda yürürken
Gökyüzü ile ayný kaderi paylaþýyordum
Karanlýk...
Kentin yüzü asýk ,
Kentimin içi öfkeli...
Her sokakta sýska bir gülüþ
Ömür, acýnasý bir sen ,yine de
Yine de sen evimsin...
Sýðacak bu kente yalnýzlýðým
Haberin olmadan...
Arada sensizliðe düþsem,
Sessiz olsa içim
Seni bilmeden
Umursamadan...
Akþam üstü diyorum
En güzel vaktim benim
Öyle güzel bir anda gelsen
Sarýlsan saklanmadan...
Anlatsan anlatsan kendini
Dudaklarýna baksam usanmadan
Bir anda düþsem içine
Kavrasan ellerimi
Baksam yüzüne
Hayat bulsam süt gerdanýnda
Dedim ya düþtüm yýkýk duvarlarýnda
Sen de düþtün bana ...
Kafamýn içi iyileþmiyor
Hayale daldým, sesin gitmiyor
Derdim yük oluyor gözlerime
(S)onrasý,sen iyi mi bunlarý düþünme!
(O)nun yolunu izliyor gözlerim, gidiyor
(N)e var , sayarým günleri geceleri ,o ise gelir bir akþam üstü
(S)onrasý gece, incitme beni bu kör saatlerde
(U)yut beni,gitme
(Z)aman tutsun beni yanan bir rüyada, sen hâlâ gitme...
Sosyal Medyada Paylaşın: