YAVRULAR SİZİ

Varlýkta yoklukta zahmet çekerek
Beþiðin dibinde sabah ederek
Birgün onlar bana bakar diyerek
Getirdim bugüne yavrular sizi....

Yavrularým yokluk görmesin derdim Gözyaþýmý gizli gizli silerdim
Uçurdum yuvadan bir bir gönderdim
Gurbet kuþu ettim yavrular sizi...

Büyüdü gönlümde hasret daðlarý
Eridi kalmadý yürek yaðlarý
Ben neyleyim meyve veren baðlarý
Gönül arzuluyor yavrular sizi...

Evlat anne kadar sevebilir mi?
Caným kurban size diyebilir mi?
Anneler evlatsýz gülebilir mi?
Niye unuttunuz yavrular bizi.?

Nûriye Akyol
Sosyal Medyada Paylaşın: