Bir Gün Çekip Gideceğim
Bir gün çekip gideceðim bu dünyadan.
Gah günahlý, gah günahsýz. Gah sevaplý, gah sevapsýz. Onurlu yada onursuz.
Bir gün çekip gideceðim bu dünyadan.
Bu þehri, bu sokaklarý, bu caddeleri býrakarak.
Oturduðum, hayal kurduðum, muhabbetli çaylar içtiðim mekanlarý terkederek...
Üzüldüðüm, sevindiðim, dertlendiðim, güldüðüm anlardan sýyrýlarak...
Bir gün çekip gideceðim bu dünyadan..
Ne çok hesaplar ettik. Ne çok planlar yaptýk. Ne çok düþler kurduk.
Üç beþ kuruþ için ne çok kalpler kýrdýk. "Ben" duygusuyla ne çok ego yaptýk.
Ne çok yorulduk, ne çok.
Bize kalmayacak bir dünya için...
Bir gün çekip gideceðim bu dünyadan...
"Hoþçakal" demeye vakit bulmadan.
Bir gün batýmý, bir akþam üstü. Dalgýn bir bakýþ sonrasý belki.
Çileli bu ömre, hoyratça yaþadýðým bu hayata.
Yarým kalan yoksul sevdalara, düþlere, hayallere veda ederek...
Bir gün çekip gideceðim bu dünyadan.
Limansýz denizlerde meçhule giden bir gemi gibi.
Sarmalayan rüzgarlarýn, uyðuldayan fýrtýnalarýn eþliðinde.
Gökte sessizce kayan bir yýldýz gibi.
Kýrgýn kalbimi, kanayan yüreðimi ve duvarda rengi solmuþ bir fotoðrafýmý býrakarak...
Bir gün çekip gideceðim bu dünyadan.
Dalýnda tüneyen kuþlar kalýr ardýmda. Daðlarda otlayan ceylanlar. Kar beyazý papatyalar, fesleðenler, kýr çiçekleri...
Ve dað yamaçlarýnda baþ gösteren kardelenler kalýr...
Ve pervazlarýmda dilinde dua düþmeyen güvercinler...
Ve her gün yemini verdiðim bir sokak kedisi aðlayacak arkamdan...
Bir gün çekip gideceðim bu dünyadan...
Heybeme doldurduðum piþmanlýklarla...
Heybeme doldurduðum "ah keþkelerle"...
Doyamadýðým çocukluðuma,
Geçip giden gençliðime,
Mühür gözlü sevdiceðime hoþçakal diyemeden...
Bir gün çekip gideceðim bu dünyadan...
Abdurrahman Tümer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Tümer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.