Çöle düþmüþ gönüller, çorak mý çorak, Virane olmuþ yürekler, sevgisiz mi sevgisiz, Elbet herkesi bekler mi bekler son durak, Merhamet kokan bir muhabbete hasret gönüller bir o kadar çaresiz.
Yardýmýný bekler garibler bu ýssýz çölde susuz, Esirgeme! Senden baþka kimsesi yok bilinsin, Vicdandan yoksunlar ne anlasýn bir o kadar da ruhsuz, Sevginin kalbinden süzülür ancak aþka, merhamete dayalý sözcükler bu da böyle bilinsin!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şerif Öğretmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.