sürgün Bir Deniz

aþýndý tüm bildiklerimiz
kesildi paslý bir
neþterde kimsesiz akan kaným
ateþ ve tuz kaldý geriye
o elifba akþamlardan

geceme vuruyor þimdilerde gündüzün
aklýmýzda sürgün bir deniz
fikrimizde o yanýk yaðmurlar
yoksulluðunu anlatýyor ne zamandýr
gözlerimizin

sen ellerini uzat yine de
kalbimin el pençe divan durduðu
bakýþýna hapsolsun
gönlüm

nasýlsa yorgun deðilim
ne sevgiden , ne seni düþlemekten
ne de ölümden
geceye gözlerimi açarak
bakýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: