Ne zaman sensizliði düþünsem yar Tüm bedenimi titreten bir korku sarar Ýnsan oðluyuz hepimizin zaafý var Ölüm bile beni korkutmuyor yâr Sensizliði düþünecek kadar
Ne güneþin batýdan doðuþu Ne insanlýðýn yok oluþu Ne bi deprem , ne bi sel yaðmur veya kar Ne de evleri, aðaçlari uçuran fýrtýnalar Korkutmuyor hiç biri, sensizliði düþünücek kadar
Ne kabirde gelicek sorular Ne vücudumu ilmek ilmek parçalayan yaralar Ne AZRAÝL’in sesi, ne Ýsrafil’in Sur’a üflemesi Ne de ruhumun bu cani terketmesi Yer gök bile korkutmadi yâr, sensizliði düþünücek kadar..
"Mehmet karakurt"
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mhmtkrkrt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.