Tuzla buz; buruk yürekle ortalýkta gezinen avareliðim, Bilmiyorum kaç parçalý bir bulmacayým, Kaç parçam birden kayýp, Üstüme zimmetlenmiþ gibi karanlýðýn kaprisleri, Kollarýmý sarmalayacaðým bir gece kalýntýsý daha, Birini özlemek kendimden ziyade, Birini öldürmek ruhumun her sokaðýnda, Binlerce defa! Aþka tahsis edilmiþ devasa bir mezarlýðým, Þefkatten, merhametten, vicdandan arta kalan harabeliðim, Hapsolmuþ gözyaþlarýnýn gardiyanýyým sanki, Bir bataklýðýn göbeðine kök salmýþ, Yaþlý bir aðacým iþte, Hangi cehennemden uzanýr dallarým, Peki hangi çölüm, hangi vahayým! Mevsimlerin alaycý gülümsemesi, Nasip, kader, kýsmetten koskocaman bir kahkaha, Her þeye raðmen sevebilmek, Gönlümde idamý bekleyen bir safsata, Biliyorum; Acý, bu cüzzamlý vuslat, daha güçlü uyanacak sabaha, Mesele aðlamaksa, Bir þeylerin yerini, gözyaþlarýyla doldurmaksa hýnca hýnç, Gözlerimden dökülen bir gece yarýsý daha. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.