ZAMANA MAHKÛM ANLAR
ZAMANA MAHKÛM ANLAR
Gönül telime dokunur zaman
Zaman alýr benden beni
Ben beni ararým zamanda
An be an zaman olurum,
Varlýðým zamana mahkûm.
Gönül serencamýnda sürüp giden
Ben, bana mahkûm zamanda.
Zaman ve mekân kuþatmýþ beni
Ýç içe bir zaman sarmalýndayým
Ben, beni arar dururum…
An, dakika, saat gün, ay, yýl, asýr…
Cümle varlýk ve yokluk mahkûm zamana
Bir var bir yok bütün mahlûkat
Yokluða mahkûm kâinat zamanda
Zaman aþýmýnda kavuþur varlýða
Þu fena âleminde ben de
Pervane olup tamamlarým þavtýmý
Bambaþka bir zamana mahkûm
Hiçlik deryasýnda bulurum kendimi
Bir baþka âlemde kaybolup giderim
Yoktan varlýða göçen zaman tünelinde,
Sahralar, engin denizler, ovalarý aþarým.
Oldum sandýðým bir anda
Faniliðimin idrakine varýrým.
Varlýðým, yokluða mahkûm zamanda.
Ben, beni ararken bütün bir ömür
Zaman girdabýnda tavafken dönüþlerim
Yokluk kaygýsýyla geçen yýllarýmda,
Bir baþka varlýðýn sarmalýnda her þey
Ben “hiç”likte var olmak sevdasýndayým.
Umutlarýmý korkularýmda arayan ben
Varlýk âleminde dolaþtýr hayallerim
Bir heyula içinde unutup gider yokluðum
Zaman sarmalýnda boðuþup duran ben,
Zamanýn ahrýnda bulurum beni.
Zaman mekân her þey yalandýr bize
“Hiç”lik deryasýnda yaþarýz ömrümüzü
Hakikat nuruyla arýndýrýp ruhumuzu
Ve tekbir kapýsýnda kul köle olsak
Varým yoðum Hakk’a malum…
11.12.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.