BİZ BİRLİKTE VAR OLURUZ

BÝZ BÝRLÝKTE VAR OLURUZ

Son demlerimde,
Yitik sevdalarýmýza dâhil dostlarýn
Mazinin derinliklerinde küllenmiþ hatýralarýný,
Kurtarmak olmalý geçmiþin karanlýðýndan.
Birimiz hepimizdik diyerek çekip almalýyýz.
Ah, vah’la geçen zamanda ömrümüzü
Gündelik meþguliyet içinde
Eski fotoðraflarýn sahte yüzlerine bakýp
Riyakâr yorumlarda hayýflanmakla deðil...
Ortak hatýralarýn sevdalarýný
Paylaþarak çoðaltmak olmalý…

Sevgiler paylaþmakla çoðalýr ya…
Acýlar, sancýlar, son demlerin þikâyetlerinde azalmalý.
Kýyýlarda köþelerde loþ sükûtlarýn sahteliðinde
Bizden uzak sofralarda,
Bizden uzak fotoðraflarda deðil.
Benlik sýnýrsýzlýðý ve sorumsuzluðundan uzak
Kardeþlik, gönüldeþlik hukukunda bulmalýyýz bizi…

Olur olmaz kiþilerin sahte mutluluklarýna meze olmak,
Kendi kendimizi yüceltip kaf daðlarýna çýkmakla deðil.
Mütevazý çay hanelerin ocak baþlarýnda
Hasýr oturaklarýna kurulup
Diz dize omuz omuza nefes nefese
Kutsal mekânlarýn manevi dünyasýnda kavuþulur bize…

Gönülden baðlananlara
Uzakmýþ yakýnmýþ ne fark eder ki…
Neden her birimiz bir kösede sessiz sedasýz
Yalnýzlýðýmýzý paylaþýrken bin bir kahýrla
Kahrýmýzdan öleceðimiz günleri bekleriz.

Nerelerdesiniz þimdilere ey biz!
Bizi bizden aldý kahrolasý su yalan dünya
Dünyalýklar aldý bizden bizi...
Bizliðimize sýðýnýp atamadýk sýrtýmýzdan benliðimizi
Dünyalýk adamý olmuþluðumuzun farkýndasýzlýðýyla…

Biz böyle adamlar deðildik…
Saflarý sýk ve düzgün tutmalý,
Sýcaklýðýný hissetmeliyiz yüreklerimizde
Omuz omuza vermeli yeniden ve…
Þu yalan dünyaya yeniden baþkaldýrmalýyýz.

Biz, bizi ararken yalancý fotoðraflarýn riyakâr mesajlarýnda
Uzaktan uzaða sahte merhabalarla aldattýk biz bizi
Candan sýcaklýðýný hissedemedik damarlarýmýzda
Aklýmýz duygularýmýzý uzaklaþtýrmýþ bizden bizi
Biz bizi kaybetmiþiz benlik küstahlýðýmýzda…
Zamana uydurmuþuz kendimizi
Eski güzelliklerimizi yitirmiþiz zamanda
Bu zaman almýþ bizden bizi
Ve biz,
Bizi kaybetmiþiz bu zamanda.
Zaman yolculuðu bize yetiþmez
Bizimse bu yola gücümüz yetmez.

Her fani gibi bir gün yüklenip sýrtýmýza mazimizi
En samimi duygularla yan yana,
Omuz omuza, sýrt sýrta, yan yana
Hazan mevsimimizin derin sessizliðinde
Biri birimizin tahta atýmýzý omuzlamýþken
Kendi muhasebemizle kalýrýz baþ baþa…
Son solculuðumuzda yalan dünyanýn
Taþýrýz sonsuzluðuna bizi…

En naif tutuþlarla son makamýmýza
Uzatýverirler sað yanlarýmýza sükûtun sessizliðinde.
Birer birer dizerler tahtalarý üstümüze
Ve dört bir yandan dökülür üzerimize topraklar
Nereden geldiðimizi hatýrlatma kaygýsýyla
Bir avuç topraktýr sadece savurabildiðimiz üzerlerimize.
Uðurlarken baki âleme birbirimizi,
Her birimiz bir bir terki diyar eyleriz þu yalan dünyadan
Gönlümüzün en kutlu yerine terk edip
Yine topraða verirler bizi,
Ya da biz bizi…

Ve her þeye raðmen
Birer birer dönerken benlik dünyamýza
Biz yeniden terk ederiz maziye bizi…
Biz bizliðimizi kaybettik þu fani dünyada
Sevgi, dostluk, kardeþlik hukukunu yitirdik.
Birimiz hepimizi, hepimiz birbirimizi,
Velhasýl,
Biz olamamýþken birliðimizde
Bir yabancý oluvermiþiz bireyliðimizde…

Ýster ve umut ederim ki,
Fenadan bekaya yolculuðumuzda
Biz bize kavuþuruz belki sonunda.
Ama birbirimizden haberli habersiz
Sessiz sedasýz yürüyüveririz ardýmýz sýra…
Belki de,
Darý Beka ’ya kalýr buluþmalarýmýz,
Birlikte bir oluruz sancaðýn gölgesinde
En samimi duygularýmýzla sarýlýrýz
Biz bize kavuþur, yeniden biz olur,
Birlikte var oluruz…
1.07.2024

Sosyal Medyada Paylaşın: