Övünmeyesin!
Övünmeyesin!
Rabbe ulaþacak sonu bu yolun,
Hakikatten uzak ne olur halin?
Kaybolur kuvvetin, solar cemalin,
Makamla, mevkiyle avunmayasýn!
Yaþlanýnca oluyorsun tarumar,
Her mevsimin baþka güzelliði var,
Ömür denen þeyden edince zarar,
Sakýn “eyvah” diye dövünmeyesin!
Yalan dünyada var mý baki kalan?
Ýster padiþah ol, istersen sultan,
Ecel nerde olsa buluyor her an,
Kurtulurum diye sevinmeyesin!
Var eylemiþtir bizi Rabbim yoktan,
Kullarýn kaderi yazýlýr Haktan,
Davet edilince gidersin çoktan,
Gerçek olmayaný savunmayasýn!
Kazýmî, kaçýþýn var mý ecelden?
Allah takdir etmiþ bunu ezelden,
Ölümü hatýrlayýver tez elden,
Ebediyim diye övünmeyesin!
KAZIMÎ Kazým Öztürk (12.07) 29 Haziran 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.