Öyle bir an oluyor ki içimde Durup düþündükçe anlýyorum ki Gece gibi hissediyorum kendimi Sessiz ve yanlýz... Baðýrýp çaðýrsamda nafile Sönüp gidiyor sesim Karanlýkta yitip gidercesine Bir ben duyuyorum birde sadece gece Bende duyuyorum geceyi Karanlýðýn sesini gecenin ne hissettiðini Herkese yakýn ama herkesten uzak Herkesin yanýnda ama bir baþýna Onun için þunu çok iyi biliyorum Bir tek geceler anlar hissettiklerimi Çekilince el ayak ortalýktan Sessizlik ve karanlýk... Ucu bucaðý olmayan sonsuz bi boþluk Gece gibiyim oda ben gibi... M.D.
Sosyal Medyada Paylaşın:
M.D. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.