Ýlk deðilsin artýk yerin sonlarda,
Gün geçtikçe düþtün, zamanýn geçti.
Sýraný sorarsan kaldýn dünlerde,
Önceleri baþtýn, zamanýn geçti.
Ayaz nefret kusar içine doðar,
Feryat daraðacý yüreði boðar,
Ýklimin zemheri sanmaki bahar,
Kavursan da kýþtýn, zamanýn geçti.
Geceyle baþbaþa mum yaka yaka
Aklýný taþ almýþ, meylin fiyaka,
Her hamlem sana mý bu ne alaka,
Sen yolundan þaþtýn zamanýn geçti.
Issýz gönlün çýkar bazen gezerdi,
Köre bayram diye deniz çizerdi,
Bir gel düþün neler neler yazardý,
Ýltimastýn, düþtün, zamanýn geçti.
Kim gördüyse seni, umudun viran,
Dalýn ölmüþ derler kapanmaz yaran,
Yok muydu Birisi bendinde duran.
Bir damlada taþtýn, zamanýn geçti.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.