Gülücük Kuþlarýma
Bab
Kalbim bensiz yürüyor Hýzýr’dayým
Ayaklarýmý gökten indiriyorum
Ýçleri yanýyor muson korkuluk baþlarýnýn
Kafestaþlarý baþlardýr
Onlardan deðilsen eðer
Karnýnda taþýdýðýmýn Hýzýr’la göklere düþersin
Babsýz/
Sübyan
cesetlerin ölmüþ okullarý var gözlerimde
Kalbinde kendini arayan bir çocuk için
Yüreðim sýzlýyor
Sýnýfýn arka tarafýndaki paltolarýn arasýnda
Ayakkabýsý zelzele altýnda kayýp bi ç o c u k
Üstümden geçiyor
Kalbimin ortasýnda bir eyer üzerinde duran bir
cenaze cübbesi
Aðzýmda nefes almaya ihtiyaç duyan
Ölü bir kuþ
Hýzýr kalbime týrmanýp
Oturuyor içimdeki ölü kuþun tahtýna
Aðzým kýsýr kalpleri yer
Ey!
Et kemik zembil
Kaç intiharlýk içinde ölü çocuk eti var?
O n l a r d a n deðilsen e ð e r
June 28’2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.