sabahýn seherinde
almýþ eline sazý yusufçuk
"yusufçuk yusufçuk" diye þakýrken
tüm tekmil kuþlar çerezlik korusunda
neþeli coþkulu þenlikler
dünya’ya baþkaldýran
bir direniþ bu
zulümlere savaþlara
katliamlara yenilgilere çocuk iþkencelerine
kan gövdeyi götürten hazýmsýz yüreklere Tanrýsýz Tanrýcýklara
insanoðlunun yapamadýðýný yapan
ah! o asil kuþlar
affedin! sizin kadar olamadýk
ne sizler gibi özgürleþtik ne de sesimiz soluðumuz
sizin gibi gür çýktý yokluða
çaresizliðe
kendi
mahpuslarýmýzda oturduk aðladýk gece gündüz
ve sahte özgürlük naralarý attýk
yaradýlýþýn hikmetli var oluþunun
kýymetini bilemedik deðerini hiç
çözemedik
o kadar çok egomuz hýrslarýmýz vardý ki
o kadar da açgözlülüðümüz
kýskançlýðýmýz
hasetliðimiz
ah!...
siz masmavi gökyüzünü içinizde paylaþýrken
fýrtýnalarla þimþeklerle yaðmurlarla dolularla
yemyeþil aðaçlarý yapraklarýný serin rüzgârlarý
daðlarýn özünden akan çavlanlarý
sevgiyle kutsarken þükürlerle
yudumlarken
bizler
sokak savaþlarýnda birbirimizi öldürüyorduk
en güzel benim evim -en güzel benim arabam -en yakýþýklý
-en güzel oyununu oynarken
aptal aptal
kötülük boþ durmuyordu
elinde kýlýcý mavzeri diyeceðim de onlar da hayal oldu
teknolojinin
bam telini titretmiþ adamlar uzaya mekik uydular gönderirken
bizi evlerimizde
kontrol manyaðý yapmýþlar
oturmuþuz oturduðumuz yerde köþe taþlarý gibi
camdan dünyanýn kör gözünün içine düþmüþüz
hepimiz sanal aþklara mahkum -doðadan topraktan uzak
sevgiden merhametten yoksun- acýmasýz duygusuz
güruhlara dönmüþüz
hey! gidinin dünyasý hey!!
bir de oturmuþuz sana feleðe kadere sövmüþüz
kendi akýlsýzlýðýmýza basiretsizliðimize þiirler yakýp
aðýtlar bestelemiþiz
ah!...
velhasýl sizler kadar olamamýþýz sevgili kuþlar
sevgili karýncalar- sevgili solucanlar sevgili toprak- sevgili tohumlar
sizler hâlâ ayný gayret ayný þevkle çalýþýr
didinirken
seyredin bakýn
bizler birbirimizi ne güzel boðazlayýp ne de güzel yiyoruz afiyetle
güzelim doðayý yok edip ne güzel de talan ediyoruz
okyanuslarý ormanlarý sularý
ah!...
her sabah
nasýl da güzel ötüyorsunuz ne güzel þakýryorsunuz
güllerle çiçekler böceklerle
ve tüm canlýlarla
bizlere bakmayýn hiç
bizler ruhu çalýnmýþ kalbi kararmýþ
gözü kör yaðmacý istilacý arsýz canavarlara
bakmayýn sevgili yusufçuklar
aldýrmayýn siz
biz ateþe verirken dünyayý insanlýðýmýzý
her seher ötmeye devam
edin lütfen
belki yerlerde sürünen insanlýðýmýz
vicdanlarýmýza aklýmýza yenik düþer kalbimize ruhumuza
sahip çýkar da ayaða kalkar
tekrar canla baþla
sarýlýrýz dünya’ya
-selametle
.......
ayþe uçar
18062024
06:57