MAVİ DENİZ

Ruhumun derinliklerinde hiç unutmadýðýn
Bir aþktý duyduðum derin denizlerimde
Mavi bir deniz dalgalanýyor içimde
Denizin gözyaþlarý
Masmavi güllerini soldurmamýþtý
Deniz o hýrçýn dalgalarýnda

Çözüme baðlanmýþ bir mutsuzluðum vardý
Sonbaharlar da ümit veriyordu bana
Aslýnda sevdiðim kýzýl yapraklardý
Yok ki söylesin gecelerimin dili
Her parçam onu baþka tanýmlar beynime
Talihsizlenmiþim
Düþlerin yýldýz duvarlarýnda
O da þu kalbimin en güzel köþesinde
Anlatmaya çalýþtýðým derin duygularým
Ama terkedip gitti en güzel anýlarým
Tutsaktým artýk ; kýrýlacak kopacak kadar
Bir mutluluk oyunuydu tutunduðum
Seni içimde büyütüp

Aramýzdaki denizlere yaðmurlar düþüyordu
Ben sana geliyor muydum
Kýsaldýkça kýsalýyordu kilometreler
Çaresizliðin gözleri bendim
Sen
Geleceðe olan güvenim mutluluðum
En karamsar günlerde bile
Yitirmediðim
Güneþli umudum
Sen

Tutabilsem ellerini bir
Dokunabilsem saçlarýna
Ýþte o an
Zamaný durdura bilirmiydim
Diyordum ama
Yine baþbaþayým
Kan rengi akþamlarda
Yitirilmiþ ümitlerimle
Aðlamaklý gözlerimle
Senden ayrý, senden uzak

Baksana apansýz sensizliðe adanmýþ gibiyim
Hep bildiðin ayný dert
Gazikent sokaklarý da
Avutmuyor artýk beni
Þöyle bir rüzgar olup essem sana doðru
Öyle bir rüzgar ki
Seni bulmama yardým eden
Korkusuz gelen bir rüzgar
Essem senin þehrine doðru
Ve çaresizliðimi sana engellerin
Gardiyanlýðýna prangalasam acýmasýz

Bak
Ayrý gurbetler içinde
Ýki tutukluyuz ... acýmasýz ellerde
Çaresizlikler içinde
Bana çare senin dönüþün
Mevsimler yas içindeydi gelmeyiþine
Gelsen
Her mevsim bahardýr gözlerime
Akþamlarýma bile güneþler doðar

Kaç gün batýp, yeniden doðdu gözlerimde
Bitsin diye ayrýlýklar
Gözyaþlarým bir doldu, bir daha boþalmadý
Dudaklarýmda susmuyor ayrýlýk þarkýlarý
Her yaným sensizlik þiirleri
Kalemim hep seni yazdý yazýyor
Seni okuyor dudaklarým
Yorgunum gözlerim kapanýyor
Seni bekliyorum
Serçeler telgraf tellerinde dizi dizi
Onlar da seni bekliyor

Günay Koçak

30. 06. 2024


Sosyal Medyada Paylaşın: