AŞK SENSİN

Gurbetler büyüttü seni þu yüreðimde
Dudaklarýmdaki hiç susmayan o þarký
Sensiz güz gecelerinden
Baharlarýn kýyýsýndan döndük de geldik
Gözlerimde unutulmuþ bir hasret, bir özlem
Beklemek diye bir þey vardý aramýzda
Hep, hep beklemek aþkýný

Þimdi dansediyor yalnýzlýk kollarýmda
Dallardan dökülen ilk mýsra dudaklarýmda
Alaca karanlýklarda hatýrladýðým þarkýlarýn
Öyle uzak ki þimdi ellerin , gözlerin bana
Kördüðüm atmýþ kader
Sana uzanan yollarýma
Hasret kan aðlýyor
Yaðmur vuran pencerelerimde
Sýrýlsýklam oluyorum gecenin diþlerinde

Bir okul dönüþü sana uzanýrken yollar
Yanýna koþup ellerini tuttuðum ikindiler
Ve baharýn en güzel düþüydü
Papatyalara yürüyüþ gönlümüzce
Hani hayal mi oldu þimdi nerde ?
Umutlar tükenmeden, umutlar öncesi
Bir masal belki... belki mutluluk ellerimizde bekler
Tüm acýlara mil çekelim gel
Gecenin gözlerinden
Sen yoksun, uzaksýn, gelmiyorsun ya
Ben var mýyým ki

Aþk sensin
Ama yok/sun , ne gecemde, ne penceremde
Bir ýslak bulut kümeleniyor gözlerimin önünde
Çizgileri, yazýlarý seçemez oluyorum
Sensizliðin kýskacýnda sýkýlýyorum
Gecenin simsiyahýndayým
Yitikliðinin acýsýný duyuyorum her zerremde
Gecelere kapanýyorum saðanaklar gözlerimde
Kapansýn istiyorum pencereler
Yalnýzým ya seni beklediðim her mevsimde
Deðilmi ki senden uzak, senden yoksun tüm güzellikler
Sussun þarkýlar !
Mektuplar kapansýn
Açýlsýn kapýlar
Defterler kapansýn artýk !

Susuyorum artýk
Seni anlatmaya tüm sözcükler yetmedikden sonra
Neye yarar kirpiklerimde billurlaþan damlalar
Neye yarar göz yaþlarýmda
Sana olan hasretimin
Aðýtlarýný yazamayan kalem ?
Susuyorum artýk !
Aþkýný ne zamana kadar
Yüreðimde taþýyacaðýmý mý soruyorsun ?
Mahþer gününün tarihini yazmýyor ki
Takvimler


Günay Koçak

3. 07. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: