ne yapsak faydasýz , ömür bir su gibi akýyor ellerimizden ömrümüz ki közlenmiþ pürtelaþ bir yangýn yeri sanki
ne yapsak da arýndýramýyoruz gövdelerimizi seðirten bir mumun son alevinde bölüþüyoruz bu cinneti
ve hatýrlýyoruz yenilgilerini yaþanmýþlýðýn ve yokluða tutunmalarýmýzýn
ne acý ! suskun bir sonbaharý biriktiriyoruz her geçen gün gözlerimizde aðýr salýnýmlarla , bu aðdalý yolda ,kendi içimize dökülüyoruz üstelik ölüme imrenerek..
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.